Palo santo – skąd pochodzi, jakie ma właściwości i jak z niego korzystać?
Palo santo (bursera graveolens) to gatunek drzewa, który rośnie w Peru, Ekwadorze oraz innych krajach Ameryki Południowej. Drzewo pochodzi z tej samej rodziny co mirra czy kopal. Żywica wydziela charakterystyczny, silny zapach przypominający mieszankę cytrusów, mięty, sosny z lekko pudrowymi nutami. Tradycyjnie, aromatyczne drewno, żywicę oraz olejek, wykorzystuje się w celach leczniczych, mających poprawić kondycję fizyczną (głównie przy dolegliwościach bólowych takich jak artretyzm, bóle głowy, bóle gardła oraz przeziębieniach), oraz psychiczną (redukcja stresu) chorych. Palo santo od dawien dawna wykorzystywane jest też w rytuałach, które pomagają pozbyć się negatywnej energii, przynieść spokój oraz harmonię. Jakby tego było mało, zapach palo santo odstrasza owady, więc można z powodzeniem wykorzystać je podczas letnich wieczorów w ogrodzie, żeby w naturalny sposób zapobiec atakom komarów. Prawdopodobnie wiele ze swoich dobroczynnych właściwości palo santo zawdzięcza zawartości limonenu, który jest substancją o właściwościach antyzapalnych, przeciwbólowych, relaksacyjnych oraz wykorzystywaną w środkach odstraszających owady.
Szukając palo santo możesz je znaleźć w formie:
Drewienek. Zazwyczaj palo santo dostępne jest w formie drobnych szczapek, ale można je też dostać w formie wiórków czy zmielonej. Drewno pozyskuje się tylko z obumarłych drzew. Jak palić palo santo w formie drewienka? Wystarczy przytrzymać je pod kątem i zapalić. Warto odczekać chwilę, aby porządnie zajęło się ogniem i następnie go ugasić (można chwilkę pomachać drewienkiem, można dmuchnąć). Nie zdziw się, że palące się drewno może dymić – to z uwagi na wysoką zawartość żywicy. Tlące się drewienko wydziela cudowny zapach. Możesz je trzymać w ręku, okadzając pokój, przedmioty lub zanurzając się w pachnącym dymie. Możesz też je odłożyć do kadzielnicy lub muszli i poczekać aż przygaśnie. Drewienko możesz wykorzystywać wielokrotnie, pamiętaj, tylko żeby nie zgasić go za pomocą wody. Wilgotne drewno może być trudne do ponownego podpalenia. Jeżeli korzystasz z trocin lub zmielonego palo santo, połóż kawałeczki drewna lub wysyp proszek na ułożony w kadzielnicy węgielek.
Żywicy. Jest trudniejsza do zdobycia niż drewienka. Intensywnie pachnąca. Jeżeli chcesz ją wykorzystać, rozgrzej w kadzielnicy węgielek i połóż na nim kawałek żywicy. Roztapiając się, będzie uwalniać swój zapach. Możesz dokładać kawałeczki żywicy, aż węgielek nie przygaśnie. Zacznij od małej ilości, żeby sprawdzić, jaka intensywność zapachu będzie Ci najbardziej odpowiadać.
Olejku. Olejek eteryczny z palo santo nie należy do najtańszych. Może być wytwarzany z drewna lub owoców. Możesz go wykorzystać, wlewając kilka kropel do kominka aromaterapeutycznego lub skrapiając nim tkaninę. Rozcieńczony innym olejem (np. olejem ze słodkich migdałów) może być wykorzystywany podczas masażu relaksacyjnego lub miejscowo, aby zmniejszyć dolegliwości bólowe.
Środki ostrożności
Pamiętaj, żeby nigdy nie zostawiać tlącego się węgielka lub kadzidła bez nadzoru. Jeżeli korzystasz z olejku z palo santo po raz pierwszy, sprawdź na malutkim kawałku skóry czy nie wywołuje reakcji alergicznej. Palenia kadzideł nie zaleca się osobom, które mają problemy z płucami lub oddychaniem. Ze względów bezpieczeństwa nie jest ono też zalecane jeżeli jesteś w ciąży lub karmisz piersią.
Jeżeli szukasz drewienek palo santo – znajdziesz je TUTAJ.