Historia kadzideł jest fascynująca. Niesamowite jest to, że niezależnie od szerokości geograficznej, na całym świecie, równolegle pojawił się zwyczaj palenia aromatycznych roślin. Tak jakby w całym procesie istniała jakaś uniwersalna mądrość dostępna dla wszystkich ludzi. Indie, Tybet, Japonia, Chiny, tereny Ameryki Północnej, Południowej i Europa. Kadzidła można znaleźć we wszystkich zakątkach globu.

 

Indie

Myśląc o Indiach, momentalnie kojarzymy je z bogactwem zapachów, kolorów i smaków. Nic dziwnego, to właśnie z tego regionu pochodzi bardzo wiele najczęściej wykorzystywanych w kadzidłach roślin takich jak np. drzewo sandałowe, mirra, kadzidłowiec czy kamfora. Okazuje się, że nie tylko handel przyprawami był źródłem indyjskiego bogactwa; rośliny aromatyczne rozsławiły ten region na cały świat. Dzięki szlakom handlowym również tradycja palenia kadzideł okrążyła cały glob. I chociaż dziś, indyjskie kadzidełka nie cieszą się zbyt dobrą sławą, wśród masowych, chemicznych produktów, wciąż można znaleźć te naturalne, powstające z poszanowaniem tradycji, z doskonałych składników.

Chiny

Również w tej części Azji, historia palenia kadzideł liczy sobie tysiące lat. Uważa się, że to tu powstały kadzidła w kształcie patyczków, prawdziwa rewolucja w świecie kadzideł – kadzidła, która palą się same. To stąd zwyczaj palenia kadzideł powędrował do Japonii.

Tybet

 

Kadzidła pochodzące z tej części świata nadal bardzo często wytwarzane są w tradycyjny sposób, nierzadko ręcznie. Znane są te w formie dosyć grubych patyczków. Wiele z nich paląc się, uwalnia gęsty dym. Zapachy często bazują na stosunkowo prostych, ziemnych aromatach.

 

 

 

Japonia

Chociaż to nie Japończycy wymyślili kadzidła, na pewno doszli do mistrzostwa w ich wytwarzaniu. Precyzja, wytrwałość i wiedza przekazywana z pokolenia na pokolenie, sprawiły, że to właśnie z tej części świata pochodzą niektóre z najbardziej wyjątkowych kadzideł. Warto poszukać ich w sklepach.

Europa

W tej części świata historia palenia kadzideł jest zarówno długa, jak i burzliwa i oczywiście związane jest to z aspektem religijnym. Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa, palenie kadzideł uznano za pogański zwyczaj, co mocno wpłynęło na ich popularność. Nie udało się jednak wyplenić tradycji, która na pewnym etapie powróciła w pełnej chwale do kościołów, które ponownie zanurzyły się w siwym dymie. W Europie, do niedawna, nie były znane kadzidełka w formie patyczków. W zależności od regionu palone były żywice lub suszone rośliny.

Ameryka Północna i Południowa

Rdzenni mieszkańcy obu Ameryk również chętnie sięgali po kadzidła. W Ameryce Północnej często były to rośliny takie jak: trawa żubrowa, szałwia pustynna lub biała, tytoń czy sosna. Były nieodłącznym elementem obrzędów szamańskich. Wierzono, że wraz z dymem, modły i życzenia ludzi trafiały do bogów. W Ameryce Południowej palono żywice, takie jak kopal czy drewno – palo santo.

 

Różnego rodzaju kadzidła znajdziesz TUTAJ.